Interessante weetjes

• Met de start van het nieuwe schooljaar zijn de leerlingen van het Vito-Hoogstraten begonnen met de bouw van de nieuwe bergruimte achter de ontmoetingsruimte. Oplevering voorzien in het voorjaar van 2016. We staan versteld van de efficiëntie en het voorbeeldige gedrag van de leerlingen!

• Begin oktober komt de schilder de herstellingen in de kapel afwerken. Dit duurde zo lang omdat de muren kurkdroog moesten zijn. De kapel staat er dan weer piekfijn bij.

• Tot slot willen we onze vrijwilligers nog een keer bedanken voor het vele werk dat ze verzetten. We kunnen ze niet genoeg in de bloemetjes zetten!

Interessante weetjes Meer lezen »

kleurenpracht

viburnum_tinus_referenceHet park staat er momenteel piekfijn bij, lentefris en kleurrijk. De hoofdrolspelers zijn natuurlijk de vrijwilligers van de groenploeg, maar volgende figuranten doen het helemaal niet slecht: de uitbundig-roze rododendrons, de azalea’s in al hun schakeringen rood, roze, wit en geel, de bloeiende, de schitterende begonia’s (met dank aan de zorgzame kweker) en al wat nu groeit en bloeit in ons geliefde park. Laat de bezoekers maar komen om te genieten van al dat moois! En voor wie na een tijdje vermoeide benen krijgt, of gewoon wat langer wil verpozen, staan er de vele rustbanken ter beschikking.

kleurenpracht Meer lezen »

Parkweetjes

Met de lente in aantocht hebben we onze stramme en stijve spieren al een beetje losgewerkt.
tuinman

De voorjaars-snoei is al achter de rug. Ook hebben we enkele plekjes in het park heraangelegd. In de winter stond er regelmatig water, waardoor de wortels van de beplanting gingen rotten. Die plekken zijn nu opgehoogd en opnieuw aangeplant door een aannemer.
En de laatste kerststukken zijn ontmanteld en vervangen door kleurrijke viooltjes, die elk zonnestraaltje ontvangen met een glimlach. Zo is de lente al helemaal aanwezig in het park.

Eerstdaags worden de gazonperken behandeld tegen mos en enkele dagen later kunnen we verticuteren. Daarna de benodigde dosis meststoffen erop gooien en het gras mag groeien, de zitmaaier staat al te popelen! Ook voor de paasklokken is zo’n piekfijne grasmat beter, want zeg nu zelf, waar zou jij als paasklok je lading eieren droppen als je kon kiezen? Toch wel daar waar het gras zacht en mals is zeker? Laat ze maar komen, de lege mandjes staan al klaar.

We hebben al heel veel inschrijvingen ontvangen van groepen die in de maand mei het Mariapark willen komen bezoeken. Dat inschrijven gebeurt tegenwoordig al van in december. Sommige dagen zijn helemaal volgeboekt en dan spijt het ons heel erg dat we groepen moeten weigeren. Zij kunnen dan meestal ook niet op een andere dag, omdat hun kalender ook al helemaal vastligt. Het wordt in ieder geval een hele drukke meimaand.

Van het dierenrijk in het park is er – voor ons toch – minder goed nieuws. Enkele konijnen hebben het park als woon- en speelterrein uitgekozen. Zolang ze maar met een paar zijn, is dat geen probleem. Maar helaas kweken konijnen … als konijnen! Dat belooft niet veel goeds voor de jonge malse scheuten van de beplanting.
De kauwen maken momenteel hele dagen ruzie voor de beste nestplaatsen in de bomen. Die ruzies gaan vaak over kleine holtes in de bomen, waar de kauwen amper of zelfs helemaal niet in kunnen. De spechten zouden ze eerst wat groter moeten komen maken … maar die gebruiken die holtes dan weer liever zelf en hebben werk genoeg met het klaarmaken ervan voor hun eigen kleintjes. De kauwen zullen nog heel wat kunnen kwekken en kraaien tegen mekaar vooraleer ze allemaal genesteld zijn.

De vochtplekken in de kapel zijn ondertussen gerepareerd, evenals de oorzaak ervan. Er zit echter nog heel wat vocht in de muur zelf, zodat er nog niet mag geschilderd worden. De aannemer is al drie keer komen kijken of de muur genoeg opgedroogd was, maar telkens diende hij het schilderen uit te stellen. Nu is het uitgesteld tot deze zomer, in de hoop dat we een lange droge warme zomer krijgen. De aannemer heeft wel de kapel helemaal opgekuist, dat was nodig na al het kap- en pleisterwerk. Ze is nu dus weer in al haal glorie te bezoeken – met uitzondering dan van de nog niet geschilderde plek rechts boven de obiïts.

We hebben zelf ook weer bouwplannen. Misschien heb je er hier of daar al iets over opgevangen, we gaan namelijk een grote bergruimte laten bouwen achter de parking waar de houtopslagplaats was. Dat hout is ondertussen verhuisd naar een nieuwe houtmijt.
We hebben dringend nood aan een bergruimte. Veel van het materiaal van het park zit nu verspreid over 6 verschillende plaatsen, waaronder het werkhuis en de woning van Walter en Ursula.

Het zal zowel voor de medewerkers als voor hen veel gemakkelijker zijn als alles op één locatie zit. Onder andere volgende zaken moeten een onderkomen vinden in de nieuwe berging: tafels, stoelen, banken, alles voor de kerstperiode, alles voor de kaarskensprocessie, tuinmaterieel, zitmaaier en aanhanger, hakselaar, tent en nog zoveel meer, veel te veel om op te noemen. We hebben alle vereiste vergunningen ontvangen zonder opmerkingen.
De werken worden uitgevoerd door de leerlingen van een technische school en starten in september. Het gebouw wordt uitgevoerd in steen, ander materiaal mocht niet van de bevoegde diensten.

Koken kost geld en bouwen ook … als er mensen zijn die ons materieel of financieel willen steunen of een handje willen komen toesteken, alle hulp is welkom. Voor meer inlichtingen kan je terecht bij Walter of Ursula (zie achteraan de nieuwsbrief).
We houden jullie in ieder geval op de hoogte van de vorderingen van de werf.

Dat waren de parkweetjes dan weer.
Tot de volgende nieuwsbrief!
Walter en C°.

Parkweetjes Meer lezen »

Parkweetjes

Vlak voor de kerstperiode hebben we alle paden van het park machinaal laten omwoelen door een aannemer om het mos te verwijderen. Dat mos veroorzaakt in de winter gladde paden en we willen voorkomen dat de bezoekers hierop uitglijden. De daaropvolgende weken waren de paden daardoor wel wat ruwer, maar de natuur heeft een tandje bijgestoken om alles weer glad te krijgen: zware regenvlagen en natte sneeuw zorgden er al gauw voor dat er van het opruwen nog weinig te zien was. En de voeten van de vele bezoekers in de kerstperiode hebben de afwerking gedaan: de paden liggen er nu weer piekfijn bij.

Vocht blijft de grootste vijand van de kapel. Het hoogste gedeelte van de kopgevel hebben we laten bekleden met natuurleien om het doordringende hemelwater een halt toe te roepen en vochtplekken in de kapel voor te blijven. Nu moeten we enkel nog de aannemer van de restauratiewerken laten terugkomen om de bestaande vochtplekken te repareren door het afkappen van de bezetting en opnieuw te bezetten en schilderen. Dit valt nog onder de garantieperiode van de restauratiewerken.

Het meeste werk zat deze periode natuurlijk in de voorbereiding van alles wat met kerstmis te maken heeft in het park. Heel december en een stuk van januari werd hierdoor ingenomen. Het is dan ook de periode waarin we het meeste beroep moeten doen op onze talrijke vrijwilligers. We willen toch wel even beperkt aanhalen waar al deze mensen mee bezig zijn om jullie een idee te geven.
de vrijdag voor het kerstspel: podium opbouwen, belichting plaatsen en regelen, geluid in orde brengen, de kerststal opbouwen, de aankleding van het podium, de zaal klaarzetten, de ramen verduisteren, de kleding nazien en klaar hangen (en ja, vooraf strijken!), overnachten in de zaal om dieven buiten te houden (ook dat hebben we al meegemaakt).
de zaterdag voor het kerstspel: alles checken en generale repetitie houden, zowel voor het zanggedeelte als voor het kersttoneel, en ja hoor weer overnachten!
de zondag van het kerstspel: de zangertjes aankleden, alles in goede banen leiden, de toog bemannen, de drankjes rondbrengen, de drankbonnetjes verkopen, licht en geluid regelen… en onmiddellijk na de voorstelling alles weer in omgekeerde volgorde tot de zaal er weer uitziet zoals we die ontvangen hebben en alles in het Mariapark weer opgeborgen zit waar het hoort – dit neemt ook nog enkele dagen van de volgende week in beslag, want alles wordt nog eens nagezien en eventueel gewassen, gerepareerd enz. Ook het terugbrengen van de geluidsapparatuur is geen klein bier: alles moet op de juiste manier, op nummer en in de juiste volgorde opgerold en opgeborgen zijn, anders kun je ermee terug.
Hoeveel manuren werk dit allemaal betreft, dat kunnen we bij benadering niet zeggen en te betalen zou al helemaal onmogelijk zijn … ’t is maar om te zeggen dat het Mariapark leeft en werkt middels de zegen van zijn vrijwilligers en dat is in deze periode van het jaar nog maar eens overduidelijk!

Dankjewel klinkt misschien afgezaagd ondertussen, maar toch willen we het hier nogmaals herhalen: Alle medewerkers van het afgelopen jaar DANKJEWEL!!!! En we wensen jullie allemaal een gezegend 2015 toe.

Tot de volgende nieuwsbrief!
Walter en C°.

Parkweetjes Meer lezen »

Parkweetjes

Op elke redactievergadering horen we van Walter hetzelfde: “na twee maanden moet ik altijd mijn hersenen pijnigen om te achterhalen wat we allemaal hebben verricht in en rond het Mariapark in die periode …”. En wij elke keer maar adviseren dat het misschien gemakkelijker zou zijn als hij een keer per week een notitie zou maken van de activiteiten van de groenploeg. En dan zegt hij “ja dat is waar, een goed idee…” maar tegen de volgende nieuwsbrief is het toch weer hetzelfde… We gaan er dus maar van uit dat Walter graag zijn hersenen pijnigt, of misschien wil hij gewoon wat extra lof voor het vele goede werk dat hij verricht. Dus bij deze: dankjewel Walter en de hele groenploeg voor al het werk dat jullie dag in dag uit, jaar in jaar uit, verrichten in het Mariapark. Wij en alle bezoekers waarderen het enorm!

We hebben een nieuwe opslagplaats moeten zoeken voor de zitbanken in de winter. Vroeger mochten we die bij de gemeentelijke diensten stockeren. Maar daar zijn nu nieuwe bazen en die hebben natuurlijk nieuwe wetten … en in die wetten was geen ruimte meer voor onze zitbanken. We hebben ze nu onder het afdak van de vroegere houtmijt ondergebracht. De houtmijt zelf hadden we al eerder verhuisd naar een andere plek. Ze staan daar droog en veilig te wachten op de lente.

De mooie oktobermaand met zijn vele zachte en zonnige dagen hebben we gebruikt om de kruisweg onder handen te nemen. De onderkanten hadden hoogdringend een nieuwe vernislaag nodig. Sommigen moesten we zelfs twee keer doen. Eigenlijk moet dit jaarlijks gebeuren anders hebben we het jaar daarop driedubbel werk. Niet vergeten dus …

Met het zachte najaar hebben we de buxus nog een extra sproeibeurt gegeven. We hopen zo de buxusziekte een stapje voor te blijven, maar eigenlijk hebben we er niet echt een goed oog in. Vele struikjes zien er al triestig uit en we kunnen enkel hopen dat ze er alsnog door komen.

De bloemen van de hortensia’s en de ‘schapenkoppen’ hebben we verwijderd. Ze hebben de onhebbelijke gewoonte in de winter door het park te gaan zwerven. De meeste waren rot en vallen dan toch af. De wind neemt ze dan mee door het hele park. Als je in het schemerdonker over de paden wandelt en er komt met een plotse windvlaag zo’n verdroogde bloem voor je voeten gewaaid, dan schrik je nog geen beetje – weten we uit ondervinding. Het lijken dan – bij veel wind – wegrennende konijnen of – bij weinig wind – egels of gewoon iets engs…

Achter de grot en de kapel hebben we de rododendrons gekortwiekt. Het ziet er nu wel wat kaal uit, maar volgend jaar staan ze alweer te pronken met hun jonge takken en frisgroene bladeren.

Alle bloembakken zijn geledigd, opgekuist en de verplaatsbare bakken zijn opgeborgen. De vaste bloembakken hebben we opnieuw opgevuld met wintervaste heideplantjes anders zien ze er zo ‘leeg’ uit. En zo is er toch ook een beetje extra kleur in het park.

Begin oktober zijn we al mos voor de kerststal in de kapel gaan zoeken in het bos. Dat mos ligt nu te drogen op paletten. Nog even en we kunnen beginnen met het inrichten van de kerststal.

De koepel over het beeld van Onze Lieve Vrouw van Fatima en de beelden van de kinderen van Fatima hebben we ontdaan van de groene aanslag. De beelden zelf hebben we afgewassen en ingepakt, zodat ze water- en vorstvrij de winter kunnen doorstaan.

Van het dierenrijk in het park is er weinig of geen nieuws. De vogels zijn nog amper te zien of te horen, eenden zijn er al lang niet meer, de egels zijn aan hun winterslaap begonnen… alleen enkele konijnen laten zich regelmatig zien op het grasveld. Zolang ze de planten met rust laten vinden we dat niet erg. Maar als ze in het voorjaar aan de jonge scheuten beginnen knabbelen, dan eten we zeker en vast ‘flappie’ met Pasen!

Nog heel veel dank aan alle medewerkers voor de opkuis van de honderdduizenden – of zijn het er miljoenen ? – bladeren en eikels deze herfst.

Dat was dan het laatste parkweetje van 2014. Alvast het beste gewenst voor het nieuwe jaar 2015 en hou het vooral gezond!
Groetjes van ons allemaal.

Tot de volgende nieuwsbrief!
Walter en C°.

Parkweetjes Meer lezen »

Parkweetjes

We mochten onlangs weer een heel bijzondere groep ontvangen in het Mariapark, namelijk een groep mensen die doofstom zijn. Ze waren al eens eerder op bezoek geweest en kwamen graag terug. Het is telkens een heel speciale ervaring voor ons en het herinnert ons aan wat we toch zo dikwijls vergeten: te kijken in onszelf wat we wel allemaal hebben en daar dankbaar voor te zijn. Niettegenstaande hun handicap waren deze mensen zeer vrolijk en enthousiast. Dankzij de tolk die hun gebarentaal voor ons vertaalde, konden we met hen spreken en zelfs uitbundig zingen – hoe vreemd dat ook mag klinken. Wat een unieke ervaring!

In het park was augustus een maand om vlug te vergeten, omwille van de nattigheid en de kille dagen. Maar het had toch ook een voordeel, we moesten de bloemen weinig gieten en spaarden zo vele uren werk … we hebben het echter toch liever anders!
Met dit slechte weer zijn de begonia’s veel vroeger uitgebloeid dan andere jaren. We moeten ook nog hopen dat de knollen goed door hun rustperiode komen, want met dat natte weer is er veel meer kans op dat ze gaan rotten.

Vorig jaar hebben we onze zitmaaier aangeschaft, maar die gaf toen toch nog wel een hoop problemen. Deze zomer mochten we echter niet klagen, de zitmaaier is ons beste maatje geworden en hij bespaart ons veel uren en kilometers. Hij is niet alleen nuttig voor het gazon, maar verdient zijn strepen ook als tractor met aanhangwagentje.

De hulstbomen aan het arduinen kruis waren de laatste jaren toch echt wat te flink gegroeid. De takken waren zo lang geworden dat het kruis bijna verborgen zat. We hebben daar eens flink ingegrepen. Zo flink zelfs dat we nu een kaarsje branden opdat de takken toch weer netjes zouden uitlopen…

De buxushagen in het park hebben last van de buxusziekte. Het is niet alleen bij ons, heel veel kwekers en particulieren hebben er last van. We hebben al een paar keer gesproeid met een bestrijdingsmiddel, maar het blijft een probleem.

Het snoeisel van de taxushagen hebben we netjes ingeleverd op het containerpark. Zo dragen we ons steentje bij in de strijd tegen kanker.

konijn03Traditiegetrouw ook nog wat nieuws uit het Mariapark-dierenrijk:
Nogal laat in het seizoen hebben we nog broedende eenden opgemerkt aan de beek. Het is twijfelachtig dat daar nog iets van voortkomt.
Wat we minder graag zien komen, dat zijn enkele wilde konijnen die zich tegoed doen aan de bloemen van het park en dan nog vooral aan de Sedum. Sedum is een goed ontsmettingsmiddel, dat je zelfs bij de apotheker kunt kopen. We denken dat de konijnen daar instinctief van eten om zichzelf te beschermen tegen de konijnenziekte die momenteel weer overal opduikt.

Tot slot willen we nog graag alle vrijwilligers danken die in de voorbije maanden geholpen hebben met het snoeien en de opkuis ervan.

Tot de volgende nieuwsbrief!
Walter en C°.

Parkweetjes Meer lezen »

PARKWEETJES

kapelDe vroege lente en het goede weer hebben heel wat fietsende bedevaarders, die ooit eens naar Santiago de Compostella wilden, wakker gemaakt. Het Mariapark van Oostmalle ligt op één van de vele bedevaartroutes en zodoende hebben we verschillende van die moedige mensen mogen begroeten aan de grot. We weten niet waarom, maar de meeste van hen zijn vrouwen! Gepakt en gezakt – zoals we dat noemen – kwamen ze een stempel vragen voor in hun routeboekje. Ze wilden allen ook ooit eens terugkomen om meer tijd te kunnen besteden in het park, omdat ze het zo mooi vonden.

De zitbanken zijn eind april teruggebracht van hun winterberging in de gemeentelijke magazijnen. Voorzien van een nieuwe laag vernis staan ze nu weer te blinken in het park, wachtend op bezoekers die even willen verpozen en genieten van de rust en de bloemen.

Met vereende krachten – weeral dank aan alle vrijwilligers! – is de tent aan de ontmoetingsruimte teruggezet. Dat was hoognodig want anders konden we de vele grote groepen die in de Mariamaand wilden langskomen niet fatsoenlijk ontvangen.
Het was overigens weer een heel drukke periode. Groepen van uit het hele land kwamen op bezoek. Sommigen gewoon om even te verpozen, tijdens een fiets- of wandeltocht. Anderen maakten van het Mariapark een doel op zich, hielden er een bezinning en bleven een hele namiddag. Ook de individuele bezoekers mochten we in grote getale verwelkomen. De meimaand blijft dé maand bij uitstek om even te verwijlen bij Onze Lieve Vrouw….

Om het park de luister te kunnen geven dat het verdient, is onze naarstige begoniakweker van in het vroege voorjaar druk bezig geweest om zijn plantjes tijdig klaar te krijgen. Hij werd daarbij danig geholpen door de uitzonderlijk zachte winter en hierdoor zat hij plots met de handen in het haar … zijn begonia’s waren begin mei al zo groot en hadden al zoveel bloemen, dat ze dringend de grond in moesten … maar de wet van de IJsheiligen konden we niet negeren, één vriesnacht en alle plantjes zouden kapot zijn. Het kleurige gevolg is dat we nu al van half mei kunnen genieten van de bloemen, daar waar we anders meerdere weken moeten wachten op de eerste bloei.

Zachte winter en warm voorjaar … ideaal voor het onkruid en dat hebben we geweten! Al van vroeg in de lente moesten we wieden om al dat welig tierend groen de baas te blijven. Vele kruiwagens vol zijn richting groencontainer verdwenen.

Nog een gevolg van het uitblijven van de winter was dat de hagen en struiken al heel vroeg begonnen uit te lopen. De eerste grote snoeibeurt in het park door de aannemer staat gepland voor einde juni, maar zolang kunnen we echt niet wachten wil het park geen verwilderde indruk geven. We beginnen dus nu al hier en daar om alles een beetje in toom te houden.

In de kapel sukkelden we weer met vochtplekken, ondanks de grote restauratie van enkele jaren geleden. Terugkomend vocht valt onder de garantie van de aannemer die de restauratie uitgevoerd heeft. Om de vochtplekken te kunnen laten zien aan de aannemer en zijn verzekeraar, hebben we een poosje geleden de obiits weggenomen. Er zijn foto’s genomen als bewijsstukken en ondertussen is alles in der minne geregeld. En nu hangen de obiits terug op hun plaats.

Zoals je ziet hebben we in het park niet stil gezeten!
Dat waren de parkweetjes weer. Tot de volgende nieuwsbrief!

Walter en C°.

PARKWEETJES Meer lezen »

PARKWEETJES

De mooie zonnige voorjaarsdagen – die al in de winter begonnen zijn – hebben de lentekriebels bij onze groenploeg losgemaakt. Hoewel de winter niet zo streng was, waren de spieren toch wat verstijfd van het weinig of niets doen. Bij de ene al wat stijver dan bij de andere, wellicht afhankelijk van de leeftijd en de graad van (in)activiteit. Zelfs bij onze immer bezige Walter kostte het moeite om de spieren terug soepel te krijgen. Waarschijnlijk omdat hij begin januari weer een jaartje ouder geworden is …

De tuinaannemer heeft van de zachte dagen van begin maart gebruik gemaakt om de voorjaars snoei te doen.
Na het plaatsen van de overkapping aan de ontmoetingsruimte, dienden we nog de klinkers te herleggen. Dat is ondertussen reeds gedeeltelijk gebeurd.

De kerst-composities in het park hebben nu plaats gemaakt voor de vele bakken met voorjaarsbloeiers. Vooral de kleurrijke viooltjes doen hun uiterste best om op te vallen en fleuren met plezier het hele park op. Na al dat groen en bruin van de winter is het een hele verademing.

Met het uitlopen van het eerste groen, werd het hoog tijd voor bemesting en ontmossing. De vaste planten en bloemen hebben hun portie meststoffen al gekregen. Het gazon is behandeld met een mos bestrijder. Binnenkort kunnen we verticuteren, meststoffen gooien en dan uitkijken naar een mooi groen grastapijt.

De ontmoetingsruimte hebben we ook al een onderhoudsbeurt gegeven aan de buitenkant. Dat ziet er weer uit als splinternieuw! En terwijl we toch bezig waren hebben we ook het houtwerk aan de kapel en van het torentje een beurt gegeven. Ook dat staat nu weer te blinken.

Enkele maanden geleden hebben we het beeld van moeder Teresa weggebracht om te laten restaureren door een trouwe medewerker. Half maart konden we het gaan terughalen en het ziet er weer pico bello uit met de nieuwe sari. Met dank aan de restaurateur!

De donkere en natte maanden van afgelopen winter hebben op heel veel plaatsen in het park groene aanslag achter gelaten. Rond de beelden van Pater Damiaan en Pater Pio was het heel erg. Dat zijn we te lijf gegaan met bleekwater en zie … na enkele dagen was er geen groene aanslag meer te bespeuren!

We kunnen nu met veel genoegen vaststellen dat – volgens onze bescheiden mening – het park er piekfijn bijligt. We zouden het dan ook heel fijn vinden mochten we jullie daar kunnen begroeten!

Tot de volgende keer!
Walter en C°

PARKWEETJES Meer lezen »

PARKWEETJES

De parkweetjes van de maanden december en januari staan voor het grootste gedeelte in het teken van kerstmis. Het was dan ook een heel erg drukke periode voor de Mariapark-vrijwilligers. Vooreerst moest het park er piekfijn bij liggen. Dat was dus een nimmer aflatende strijd met de vallende en rond dwarrelende bladeren. Het park moest ook kerst-klaar gemaakt worden, met ingetogen versiering en verlichting. De ontmoetingsruimte moest ingericht worden voor de kerststallen-tentoonstelling – die van een heel ander kaliber was dan de voorgaande jaren. Vier verschillende kunstenaars hadden hun mooiste stukken uitgeleend om tentoon te stellen. Het was dan ook een groot succes bij de bezoekers. In de kapel zelf kon de daar opgebouwde kerststal ook op veel bijval rekenen. Het was een totaal nieuw concept en ook hier stonden de mensen vol bewondering. Het Mariapark lag op een uitgestippelde kerstroute van de dienst Toerisme van de provincie Antwerpen. Deze route kon via hun website afgeprint worden en we hebben hierdoor menig bezoeker uit alle hoeken van Vlaanderen mogen verwelkomen. Natuurlijk waren er ook de fietsgroepen uit eigen regio, de groepen die met bussen kwamen en veel – heel veel – individuele bezoekers. Ze waren allemaal heel erg geïnteresseerd en genoten duidelijk van de sfeer in de kapel en het park. De kerstliederen werden uit volle borst meegezongen en er werd ingetogen en oprecht gebeden.
De hoogdag van de kerstperiode lag voor ons niet op kerstmis zelf, maar op 22 december met het kerstspel. Na zovele jaren zijn de voorbereidingen min of meer een routineklus geworden, maar dat zou niet mogelijk zijn zonder de hele schare vrijwilligers waar we steeds weer op mogen rekenen. En de klusjes en klussen zijn talrijk: de zaal klaarmaken, podium opbouwen, licht- en geluidsinstallatie plaatsen, eten voorzien voor de vrijwilligers, de kleding van de deelnemers klaarmaken – zowel van de vele zangertjes en zangers als van de toneelspelers, de toneelattributen klaar zetten en op zaterdag nog een algehele repetitie houden… en op zondagavond alles min of meer opnieuw in omgekeerde richting!
Vele handen maken licht werk en het was ook weer de moeite waard geweest. De zaal zat vol en iedereen genoot duidelijk van de mooie kinderstemmetjes, aangevuld met de stemmen van de volwassenen. Een prachtig koor, gevolgd door een volwaardig toneelgezelschap. Het nieuwe toneelstuk kon menig hart beroeren en werd schitterend gespeeld door onze amateurs. We hoorden niets dan lof!
De daaropvolgende dagen konden we ons nog goed amuseren met alle spullen weer netjes op hun eigen plaats op te bergen, zodat ze helemaal klaar zijn om volgende kerst weer tevoorschijn te halen.
Zo vloog de kersttijd weer voorbij en voor we het goed en wel beseften was het driekoningen en tijd om af te sluiten. De kerststallen gingen terug naar hun eigen thuis, de kapel en de ontmoetingsruimte kregen een grote schoonmaakbeurt en tegen half januari daalde eindelijk de welverdiende rust weer over het Mariapark en haar vrijwilligers.

Nog een klein weetje: vlak voor de kerstperiode hebben we nog een overkapping laten plaatsen van aan de zijdeur van de ontmoetingsruimte tot aan de toiletten.

En voor de rest … hebben we eigenlijk niet veel te vertellen… Dat waren de parkweetjes weer – tot volgende keer!
Walter & C°

PARKWEETJES Meer lezen »

Parkweetjes

herfst2d30
Het opmaken van de nieuwsbrief is altijd weer terugdenken aan wat we de voorbije twee maanden hebben uitgespookt in het park.
We zouden eigenlijk de gewoonte moeten kweken om dat telkens op te schrijven. Maar als we dan ’s avonds moe in de zetel
zitten komt dat er ook niet meer van …. dan denken we enkel nog aan alles wat de komende dagen, weken en maanden nog moet gebeuren. Pas op, je hoort ons niet klagen hoor! Het onderhoud van het park doen we met volle goesting!

Het is ondertussen volop herfst en die is heel mooi van kleuren maar voor de groenploeg betekent dat vooral afwachten wanneer die kleurige bladeren naar
beneden zullen vallen. Met de moed der wanhoop zijn we er uiteindelijk aan begonnen. Het weer zat echt niet mee, regelmatig regen en vaak ook veel
wind. Dat zorgde ervoor dat het veel zwaarder was om de natte bladeren bijeen te vegen en te blazen en ze op het aanhangwagentje van de zitmaaier te laden. Die zitmaaier is echt een zegen, niet alleen voor het maaien van het gras, maar ook door zijn functie als kleine tractor met aanhangwagentje. Het
bespaart ons heel wat over-en-weer geloop met kruiwagens. De aannemer is nog een dag verder komen snoeien wat er in de zomer is blijven staan, zoals de coniferen
achteraan, de hulst tegen de grote baan en de carpinushaag rond Pater Pio. Deze haag was veel te breed aan het worden. We hadden bijna geen ruimte meer om te snoeien en op te kuisen. In december komt hij nog eens terug om de rododendrons ook een grote snoeibeurt te geven. Het zal wel even kaler zijn, maar dan zijn we eer gerust voor verschillende jaren.

Alle begonia’s uit de potten en volle grond zijn in hun winterslaap gelegd, veilig tegen vorst en nat. Voor de losstaande banken zoeken we nog opbergruimte om tot april 2014 te stockeren. Ze staan tijdelijk in de tent tot er een oplossing gevonden is – hopelijk komt die snel want de tent moet vrij komen tegen de kerstperiode.

Eén van onze eerste medewerkers is plots van ons heengegaan: Frans Quirijnen van Sint Job in ’t Goor. Hij was een gedienstig mens, altijd bereid om iedereen voort te helpen. Hij was zeer bekwaam op gebied van bouwwerken en andere zaken. Hij was ook heel dienstig in de parochiekerk. Alle karweien waren voor Frans en zijn team. We zullen hem =missen, als vriend maar ook als helper in het park, dat hem nauw aan het hart lag. Wij bidden voor zijn ziel en zaligheid. Dankjewel Frans voor al het werk. De kerstperiode komt er aan en met veel moed en vrijwilligers zullen wij er iets moois van maken. We hopen jullie zeker te mogen ontmoeten aan de kerststal in de kapel of bij de tentoonstelling in de ontmoetingsruimte.

Alvast een zalige kerstperiode en een gelukkig
nieuwjaar.

Dat waren de parkweetjes weer – tot volgende keer!
Walter & C°

Parkweetjes Meer lezen »

Scroll naar boven