Op elke redactievergadering horen we van Walter hetzelfde: “na twee maanden moet ik altijd mijn hersenen pijnigen om te achterhalen wat we allemaal hebben verricht in en rond het Mariapark in die periode …”. En wij elke keer maar adviseren dat het misschien gemakkelijker zou zijn als hij een keer per week een notitie zou maken van de activiteiten van de groenploeg. En dan zegt hij “ja dat is waar, een goed idee…” maar tegen de volgende nieuwsbrief is het toch weer hetzelfde… We gaan er dus maar van uit dat Walter graag zijn hersenen pijnigt, of misschien wil hij gewoon wat extra lof voor het vele goede werk dat hij verricht. Dus bij deze: dankjewel Walter en de hele groenploeg voor al het werk dat jullie dag in dag uit, jaar in jaar uit, verrichten in het Mariapark. Wij en alle bezoekers waarderen het enorm!
We hebben een nieuwe opslagplaats moeten zoeken voor de zitbanken in de winter. Vroeger mochten we die bij de gemeentelijke diensten stockeren. Maar daar zijn nu nieuwe bazen en die hebben natuurlijk nieuwe wetten … en in die wetten was geen ruimte meer voor onze zitbanken. We hebben ze nu onder het afdak van de vroegere houtmijt ondergebracht. De houtmijt zelf hadden we al eerder verhuisd naar een andere plek. Ze staan daar droog en veilig te wachten op de lente.
De mooie oktobermaand met zijn vele zachte en zonnige dagen hebben we gebruikt om de kruisweg onder handen te nemen. De onderkanten hadden hoogdringend een nieuwe vernislaag nodig. Sommigen moesten we zelfs twee keer doen. Eigenlijk moet dit jaarlijks gebeuren anders hebben we het jaar daarop driedubbel werk. Niet vergeten dus …
Met het zachte najaar hebben we de buxus nog een extra sproeibeurt gegeven. We hopen zo de buxusziekte een stapje voor te blijven, maar eigenlijk hebben we er niet echt een goed oog in. Vele struikjes zien er al triestig uit en we kunnen enkel hopen dat ze er alsnog door komen.
De bloemen van de hortensia’s en de ‘schapenkoppen’ hebben we verwijderd. Ze hebben de onhebbelijke gewoonte in de winter door het park te gaan zwerven. De meeste waren rot en vallen dan toch af. De wind neemt ze dan mee door het hele park. Als je in het schemerdonker over de paden wandelt en er komt met een plotse windvlaag zo’n verdroogde bloem voor je voeten gewaaid, dan schrik je nog geen beetje – weten we uit ondervinding. Het lijken dan – bij veel wind – wegrennende konijnen of – bij weinig wind – egels of gewoon iets engs…
Achter de grot en de kapel hebben we de rododendrons gekortwiekt. Het ziet er nu wel wat kaal uit, maar volgend jaar staan ze alweer te pronken met hun jonge takken en frisgroene bladeren.
Alle bloembakken zijn geledigd, opgekuist en de verplaatsbare bakken zijn opgeborgen. De vaste bloembakken hebben we opnieuw opgevuld met wintervaste heideplantjes anders zien ze er zo ‘leeg’ uit. En zo is er toch ook een beetje extra kleur in het park.
Begin oktober zijn we al mos voor de kerststal in de kapel gaan zoeken in het bos. Dat mos ligt nu te drogen op paletten. Nog even en we kunnen beginnen met het inrichten van de kerststal.
De koepel over het beeld van Onze Lieve Vrouw van Fatima en de beelden van de kinderen van Fatima hebben we ontdaan van de groene aanslag. De beelden zelf hebben we afgewassen en ingepakt, zodat ze water- en vorstvrij de winter kunnen doorstaan.
Van het dierenrijk in het park is er weinig of geen nieuws. De vogels zijn nog amper te zien of te horen, eenden zijn er al lang niet meer, de egels zijn aan hun winterslaap begonnen… alleen enkele konijnen laten zich regelmatig zien op het grasveld. Zolang ze de planten met rust laten vinden we dat niet erg. Maar als ze in het voorjaar aan de jonge scheuten beginnen knabbelen, dan eten we zeker en vast ‘flappie’ met Pasen!
Nog heel veel dank aan alle medewerkers voor de opkuis van de honderdduizenden – of zijn het er miljoenen ? – bladeren en eikels deze herfst.
Dat was dan het laatste parkweetje van 2014. Alvast het beste gewenst voor het nieuwe jaar 2015 en hou het vooral gezond!
Groetjes van ons allemaal.
Tot de volgende nieuwsbrief!
Walter en C°.