PARKWEETJES

De mooie zonnige voorjaarsdagen – die al in de winter begonnen zijn – hebben de lentekriebels bij onze groenploeg losgemaakt. Hoewel de winter niet zo streng was, waren de spieren toch wat verstijfd van het weinig of niets doen. Bij de ene al wat stijver dan bij de andere, wellicht afhankelijk van de leeftijd en de graad van (in)activiteit. Zelfs bij onze immer bezige Walter kostte het moeite om de spieren terug soepel te krijgen. Waarschijnlijk omdat hij begin januari weer een jaartje ouder geworden is …

De tuinaannemer heeft van de zachte dagen van begin maart gebruik gemaakt om de voorjaars snoei te doen.
Na het plaatsen van de overkapping aan de ontmoetingsruimte, dienden we nog de klinkers te herleggen. Dat is ondertussen reeds gedeeltelijk gebeurd.

De kerst-composities in het park hebben nu plaats gemaakt voor de vele bakken met voorjaarsbloeiers. Vooral de kleurrijke viooltjes doen hun uiterste best om op te vallen en fleuren met plezier het hele park op. Na al dat groen en bruin van de winter is het een hele verademing.

Met het uitlopen van het eerste groen, werd het hoog tijd voor bemesting en ontmossing. De vaste planten en bloemen hebben hun portie meststoffen al gekregen. Het gazon is behandeld met een mos bestrijder. Binnenkort kunnen we verticuteren, meststoffen gooien en dan uitkijken naar een mooi groen grastapijt.

De ontmoetingsruimte hebben we ook al een onderhoudsbeurt gegeven aan de buitenkant. Dat ziet er weer uit als splinternieuw! En terwijl we toch bezig waren hebben we ook het houtwerk aan de kapel en van het torentje een beurt gegeven. Ook dat staat nu weer te blinken.

Enkele maanden geleden hebben we het beeld van moeder Teresa weggebracht om te laten restaureren door een trouwe medewerker. Half maart konden we het gaan terughalen en het ziet er weer pico bello uit met de nieuwe sari. Met dank aan de restaurateur!

De donkere en natte maanden van afgelopen winter hebben op heel veel plaatsen in het park groene aanslag achter gelaten. Rond de beelden van Pater Damiaan en Pater Pio was het heel erg. Dat zijn we te lijf gegaan met bleekwater en zie … na enkele dagen was er geen groene aanslag meer te bespeuren!

We kunnen nu met veel genoegen vaststellen dat – volgens onze bescheiden mening – het park er piekfijn bijligt. We zouden het dan ook heel fijn vinden mochten we jullie daar kunnen begroeten!

Tot de volgende keer!
Walter en C°

PARKWEETJES Meer lezen »

Het wonder van een vogeltje

vogelIk zag een kind met een vogeltje
dat uit het nest gevallen was,
beide handjes beschuttend
rond het warme dons
en het hevig kloppend hartje.

Vandaag nog jij en morgen ik …
Zo zijn we beurt om beurt
de kleine vogel die niet meer kan
in de drukke wereld van vandaag.
Zo zijn we beurt om beurt
het kind dat met beide handen
het zwakke leven wil beschutten
als een broze schat.

Ik zag een kind.
Het hield een vogeltje
heel teder aan z’n hart
en keek met andere ogen
naar de hemel en de aarde.

En ik dacht:
wat een wonder
dat een kleine vogel
een mensenkind veranderen kan.

Het wonder van een vogeltje Meer lezen »

PARKWEETJES

13553934-blossom-apple-trees-garden-at-the-spring-sun-at-the-sky

Daar is de lente, daar is de zon

Bijna, maar ik denk dat ze weldra zal komen.

De falus inpudibus staat al in bloei

En de blaadjes krijgen bomen …

 

Zo zingt Jan De Wilde in zijn overbekend lentelied en wij zitten ons nu toch al een dikke twee maanden af te vragen wanneer die lente dan eindelijk aankomt… De natuur doet haar ding, maar met grote tegenzin. Elke keer dat de temperatuur overdag weer naar 10 graden duikt lijkt het wel of de plantjes kruipen opnieuw een stukje dieper de grond in. En dat terwijl ze zich een dag eerder uiterst moeizaam een paar centimeter naar boven hadden gewurmd. De processie van Echternach voor plantjes …

Maar het mindere weer bezorgt de groenploeg van het Mariapark daarom niet minder werk. We hebben de tent aan de ontmoetingsruimte terug geplaatst, zodat we de meimaand-bezoekers met genoeg ruimte – droog en warm – konden begroeten. We hebben de rustbanken van het park een nieuwe laag vernis gegeven en ze terug op hun vaste stek geplaatst. Mits wat zon is het nu weer heerlijk om daar te zitten mijmeren. In afwachting van die zon werden de banken intussen al gebruikt door moedige bezoekers met paraplu en warme jas, vastberaden het koude weer trotserend.

 

We hebben van de enkele mooie dagen die er al geweest zijn ook geprofiteerd om de Kruisweg, de Verrijzeniskapel en de berging een laagje vernis te geven. Voor de volgende reeks mooie dagen staan de banken aan de grot op het programma.

 

Onze begoniakweker heeft van in de vroege lente zijn handen vol gehad om de weerspannige knollen in gang te krijgen. Alsof ze wisten dat het met de lente nog niet zo’n vaart zou lopen, bleven ze halsstarrig weigeren om enige vorm van blad tevoorschijn te toveren. In zoverre dat we hem hoorden zuchten dat het dit jaar niets zou worden met zijn begonia’s. Maar zie, ondertussen zijn het toch flinke plantjes geworden. Want toen de verwarmde veranda van zijn huis niet bleek te helpen om de plantjes in gang te krijgen, heeft onze kweker zich met een paar weesgegroetjes tot Hierboven gericht. En wat de verwarming niet lukte, kon Onze Lieve Heer wel gedaan krijgen. Her en der in het park staan nu flinke begonia’s die een fleurige zomer voorspellen. Dankjewel, aan allebei!

 

grasmaaierSinds kort is het Mariapark de trotse bezitter van een ferme machine: een zitmaaier! Het ding is ondertussen de lieveling geworden van Walter. Gedaan met uren achter de grasmachine aan te lopen, nu kan hij comfortabel gaan zitten om het werk te doen. Twintig keer buiten adem aan de startkabel trekken? Vergeet het! Sleuteltje omdraaien, gas geven en toet-toet weg zijn wij. Gras maaien is nu zo plezant dat hij het jammer vindt dat het gras amper groeit met die koude temperaturen…. En de pret is nog niet op in de herfst, want je kunt er ook bladeren mee opruimen en er hoort nog een aanhangwagentje bij waar je van alles in kunt laden. Nuttig speelgoed dus, we durven te wedden dat we Walter vaak door het park zullen zien ‘tuffen’.

Eind juni wordt dan weer de snoeier verwacht. Bij deze doen we een warme oproep voor bijkomende helpers om alles op te ruimen. Iedereen is welkom, man of vrouw, al is het maar voor een uurtje. We kunnen elke helpende hand gebruiken.

 

En bij deze wil ik toch nog eens mijn dank uiten aan de medewerkers die het gure lenteweer getrotseerd hebben om in het park te komen helpen!

 

Dat waren de parkweetjes weer – tot volgende keer!

Walter & C°

PARKWEETJES Meer lezen »

Tuin

tuinLogo
De bomen
komen uit de grond
en uit hun stam
de twijgen
En iedereen vindt het
heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen
We zien ze vallen
naar de grond
en dan opnieuw weer groeien
Zo heeft de aarde
ons geleerd
dat al wat sterft
zal bloeien

(Uit: Liggen in het gras; Toon Hermans)

Tuin Meer lezen »

Parkweetjes

De Walter heeft afgezien … sommige nachten droomde hij zelfs van de hopen sneeuw die hij moest verzetten. Sneeuw ruimen, sneeuw scheppen, sneeuw schuiven en zien dat het een uur later alweer dicht gesneeuwd is en dat je kunt herbeginnen. Dagen en weken lang was het niet anders. Het moest er dus wel eens van komen: de RUG, of beter gezegd, de SNEEUWSCHEPRUG. Zoiets als een tenniselleboog, of een golfarm, of … maar dan niet van ’t sporten maar van sneeuw te scheppen. Alhoewel dat ondertussen ook een sport geworden is voor hem.
We mochten er hier niet over schrijven, Walter lijdt liever in stilte. Maar eigenlijk verdient hij een medaille voor die rug. Dus schrijven we er wel over. Want die enkele bezoekers van het besneeuwde Mariapark, die zijn hem dankbaar dat ze door zijn noeste werk toch dat kaarsje kunnen komen branden aan de grot, dat ze toch even hun zorgen kunnen neerleggen bij Maria. Want zorgen, die kijken niet naar het weer… en Walter die wéét dat. Daarom schept hij de sneeuw weg. Ook als het wat moeilijk wordt, ook als zijn wangen en neus bevriezen, ook als zijn rug pijn gaat doen.
Daarom Walter, krijg jij vandaag de gouden medaille voor de beste sneeuwscheprug aller tijden!
park
De lentekriebels, die traditioneel bij onze ploeg de kop opsteken bij de eerste zonnestraaltjes van februari, komen dit jaar maar moeilijk op gang. De vele sneeuw en de late vrieskoude zitten daar natuurlijk wel voor een groot deel tussen.

Toch hebben we geprofiteerd van de eerste – en tot op heden enige – zachte week van maart. We hebben het park een eerste grote opkuisbeurt kunnen geven, samen met de noodzakelijke voorjaarssnoei.

De bloemendames kwamen natuurlijk al direct aandragen met enkele bakken gevuld met viooltjes om het park op te fleuren. Op het einde van die week konden we de bakken niet rap genoeg weer naar binnen dragen. Niet dat de viooltjes de vrieskoude schuwen, maar de stenen bakken zouden gebarsten zijn bij temperaturen van tegen de min 10! Ondertussen hebben we ze weer op hun plek gezet, een beetje met een argwanend oor richting weersvoorspellers. Maar we hopen alsnog op een rijke bloei, een vergoeding voor het dubbele werk!

Het dierenrijk ontwaakt ook stilaan, ondanks de koude. Die richten zich meer op het lengen van de dagen blijkbaar.
De mannetjesmerels zijn al volop aan het vechten om de beste vrouwtjes en zingen daarbij hun mooiste liedjes. De mezen vullen hun buikjes goed om de broedperiode aan te kunnen en zelfs enkele eendenkoppeltjes zijn al op zoek naar een nestplaats in de beek.
We mochten ook nog enkele fazanten begroeten in het park – ontsnapt aan de jagers zochten ze wellicht een veilig onderkomen.
En tijdens het snoeien werden we verrast door twee grote hazen die in volle snelheid over het pad, door onze benen door wegvluchtten. We waren al even erg geschrokken van hen als zij van ons! We hebben de hazen nadien nog gezien in het park. Toch wel uitzonderlijke bezoekers! Zouden het misschien paashazen kunnen zijn?paashaas

Dat waren de parkweetjes weer – tot volgende keer!
Walter & C°

Parkweetjes Meer lezen »

In de lente gebeden

indelente
In het licht van maart
loof ik U
om het lengen van de dagen.

In de lucht van april
prijs ik U
om de trekvogel op het dak.

In de zon van mei
eer ik U
om het bloeien van de bomen.

In de warmte van juni
dank ik U
om de liefde van de mens.

In de lente gebeden Meer lezen »

Scroll naar boven