Terwijl we deze tekst aan het schrijven zijn, zweten en puffen we in de warmste dagen van mei. Nochtans was de lente niet altijd even vriendelijk. Het koude vroege voorjaar heeft heel wat schade berokkend aan kiemende plantjes en ontluikend groen. Zelfs de ijsheiligen waren al geen garantie meer voor vorstvrije nachten.
Nu de lente eindelijk volop doorgebroken is, zien we ook overal teken van jong leven. Aan de nestkastjes in het park wordt druk over-en-weer gevlogen met de bek vol wriemelende beestjes. Er zal straks weer heel wat jong volk rondfladderen.
En er broedt ook een mandarijneend in het park. We hebben nog niet kunnen achterhalen waar, maar het mannetje blijft de hele tijd op de houtmijt de wacht houden. Ze moet dus daar wel ergens verscholen zitten. Hopelijk houdt hij het vol tot aan het einde, want zo’n nest uitbroeden duurt 32 dagen. Het zou de eerste keer niet zijn dat mijnheer mandarijneend het beu wordt en daarom mevrouw mandarijneend van het nest wegjaagt. We houden jullie op de hoogte.
Andere eenden hebben we nog niet gezien. Het water in de beek staat erg laag en dan kiezen ze liever een andere plek om hun kroost op de wereld te zetten.
Vlak aan de hoofdingang van het park werden onlangs grote werken uitgevoerd aan de riolering. In overleg met de gemeente is deze ingang dan ook helemaal heraangelegd door het gemeentepersoneel. We hadden voortdurend last van putten in de oprit, door de vele vertrekkende auto’s van ouders die hun kinderen komen brengen en afhalen aan de school naast het park. Dat probleem is nu opgelost en we zijn heel blij dat het zo goed afgewerkt is.
Onze naarstige begoniakweker heeft ook dit jaar weer zijn uiterste best gedaan om het park helemaal in de bloemen te kunnen zetten. Nochtans werkte het koude voorjaar met weinig zon niet erg mee. Maar alles is goed gekomen en hij mag er zeker weer fier op zijn. Dankjewel voor deze bloemenbijdrage!
De meimaand was weer de maand van de groepen die het park komen bezoeken. Het stuk parking aan de ontmoetingsruimte, dat we onlangs uitgebreid hebben, heeft al zijn nut kunnen bewijzen. De bussen kunnen er nu ongehinderd draaien en dat voorkomt onveilige toestanden bij het uitrijden van het park.
We hebben in mei ook een recordgroep op bezoek gehad: 100 personen! Dat is wel het maximum dat we aankunnen. In de kapel hebben we een trede verhoogd tot het niveau van het koor, zodat het altaar naar voor kan opgeschoven worden. Zo kunnen er op het koor ook nog gemakkelijk 30 personen zitten. Op die manier konden alle mensen van die groep samen in de kapel voor de gebedsdienst.
Groepen melden meestal weken of maanden op voorhand dat ze zullen langs komen. Maar vaak ook krijgen we onverwachte groepen. En soms leidt dat tot verrassende ontmoetingen.
Zo kregen we onlangs met het mooie weer de kleuters van de school Maria Immaculata uit Malle op bezoek. Tezelfdertijd kwam ook een groep ouderen uit het RVT De Dennen uit Malle aan. Jong en oud gingen samen bidden en de kleuters hebben nadien hun mooiste liedje gezongen voor de ouderen, die hierdoor zeer ontroerd waren. Alles gebeurde heel spontaan en dat was zo mooi! Ging alles maar zo gemakkelijk en spontaan in onze samenleving … het zit in kleine dingen!
We kregen ook bezoek van een groep blinden en slechtzienden. Dat was voor ons een bijzondere ervaring. Zien is voor ons zo vanzelfsprekend, dat we er nooit bij stilstaan. Tot zo’n bezoek je ineens doet nadenken. Het waren stuk voor stuk fijne mensen, waar we deugddoende gesprekken mee hadden.
Overigens zijn alle groepen op hun manier bijzonder. Van elk bezoek dragen we wel een speciale herinnering mee. En altijd weer is er van de groepen uit die grote blijde verwondering als we na de koffie de accordeon boven halen en samen met de mensen populaire liedjes uit de oude doos zingen. Want ja, ook dat mag van God!
Zoals elk jaar zijn er ook weer 1e communicantjes van diverse scholen op bezoek gekomen in het Mariapark. Ze krijgen allemaal een Paternoster, waar ze heel blij mee zijn. We hopen dat ze in hun verdere leven toch af en toe nog eens terug zullen denken aan hun 1e communie.
Helaas hebben we soms ook minder goede berichten.
Mogen we jullie gebed vragen voor een zeer trouwe medewerker die al een tijdje ernstig ziek is en thans palliatieve zorgen krijgt. Alvast dank!
Dat waren de parkweetjes weer – tot volgende keer!
Walter & C°